Toen mijn kinderen klein waren, was er alleen Moederdag in de ochtenduren, want na het ontbijt werden de jassen aangetrokken om te reizen naar oma in Tilburg en vervolgens, die middag, door te reizen naar oma in Dordrecht. Het was een traditie en hoewel het altijd heel leuk was om met familie bij elkaar te zijn, baalde ik er ook wel eens van dat mijn eigen Moederdag-gevoel, het-in-de-bloemetjes-gezet-worden zo kort van duur was. Ik kom daar eerlijk voor uit. Mijn behoefte aan aandacht werd niet volledig bevredigd.
Met dit in mijn achterhoofd heb ik mijn volwassen kinderen verteld dat ze Moederdag gewoon lekker thuis moeten vieren met hun eigen kind(eren). Om toch een traditie te handhaven, heb ik voorgesteld om buiten de commercie om, een familiedag ergens in mei te houden. We gaan dan als compleet gezin lekker ergens naar toe en/of uit eten. Dit gaat al een paar jaar zo..... En toch....
Moederdag in de afgelopen jaren en ook vandaag.... het is druk op de weg. Overal zie ik jonge gezinnen op pad. In mijn beleving gaan ze naar hun moeders om hen vandaag in het zonnetje te zetten. Mijn kinderen zullen er niet zijn vandaag. Via SMS stuurde mijn zoon een lief bericht, waarin hij laat weten dat hij van mij houdt en mijn dochter belt 's middags om me te laten weten dat ze aan me denkt. Tevens geeft ze aan dat, wat haar betreft, de traditie van Moederdag weer in ere hersteld mag worden.
Ik hoef er niet lang over na te denken...... volgend jaar verwacht ik mijn kinderen weer thuis. Nog steeds vrijblijvend - maar mijn deur staat wagenwijd open!
3 opmerkingen:
Nou, hier thuis wordt heeeeelemaal niet aan moederdag gedaan! Leo zegt altijd dat ik zijn moeder niet ben, dus hij doet niets voor mij. Lonneke doet niet aan moederdag, maar ze is wel de hele vorige week geweest. Jochem vergeet het altijd, Maarten is het dit jaar in ieder geval vergeten en Lieke heeft gebeld. Nou helpt het ook al niet mee, dat ik rond moederdag jarig ben. Als Moederdag op een zondag valt, ben ik ALTIJD jarig op Moederdag. Nou ja, ik weet dat ze van me houden, das het belangrijkste.
Leuk AnnElise!! zo herkenbaar ook. Ik kan er zelfs 'lichtelijk' (??!) chagrijnig van worden als ik vermoed dat ik totaal wordt overgeslagen. haha, mijn jongens wonen natuurlijk nog thuis, dat geeft mij wel een voorrechtspositie, oder??!!! dikke knuffel van mij voor jou ;)
@Janneke, heb je het gevoel dat je Moederdag mist? Of sta je toch wel in het zonnetje vanwege je verjaardag?
@Sonah, jouw jongens vergeten je toch zeker niet? In zo'n mannenhuishouding ben je als vrouw toch zeker altijd het middelpunt (of het mikpunt)?
Een reactie posten