Al meer dan 50 jaar in Nederland wonen, waarvan de helft in de Randstad en toch nog nooit naar de Keukenhof geweest. We zijn vandaag een kijkje gaan nemen, weliswaar op de valreep, want morgen is de Keukenhof gesloten, tot volgend jaar. En hoewel er al heel veel bloemen waren uitgebloeid, hadden we ogen (en oren) tekort.
Al wandelend door het park, kreeg ik het gevoel dat ik in het buitenland was. We passeerden Chinezen, Japanners, Russen, Polen, Tjechen, Duitsers, Belgen, Fransen, Italianen, Spanjaard, Amerikanen, Afrikanen, Zweden, Denen en Engelsen Ik zag Indiase klederdracht en ik meende Shri Lankezen te herkennen. Even kreeg ik de neiging om al die verschillende culturen te fotograferen. Het is zo leuk om mensen te observeren. Zo zagen we Japanners die nauwelijks, of eigenlijk niet, de tijd namen om stil te staan bij de mooie bloemen, maar al lopend (in een behoorlijk tempo) fotografeerden. Om vooral maar niks te missen. Complete gezinnen die een voor een op de foto wilde, tussen de tulpen. Tegen de tijd dat de familie doorliep, was het merendeel van het tulpenpark plat getrapt. Op een of andere manier pik ik de Amerikanen er ook altijd zo uit. Ik besefte dat ik al deze culturen en/of mensen wel kon fotograferen, maar dat ik met deze foto's niet veel kan doen uit respect voor hun privacy.
Op zo'n dag, lopend tussen al die toeristen, voel ik me ook een beetje toerist, dat mag wel blijken uit de foto hierboven.
Hoewel ik mensen erg interessant vind, heb ik me de rest van de dag toch maar geconcentreerd op de resterende bloemenpracht. Ik ben dol op bloemen, ik ben dol op mooie kleuren. Mijn hart was vol van de schoonheid van de schepping. Ik heb me verbaasd over de verschillende soorten tulpen en lelie's.
In de kas met lelies konden we helaas niet zoveel tijd spenderen, aangezien hubbie na een minuut of wat begon te niezen. Duidelijk allergisch voor deze bloemsoort. Ik vind lelies prachtig, maar ik kan ze helaas nooit in huis halen.
De insiders begrijpen waarom ik het niet kon laten om zelfs van het vergeet-me-nietje een foto te maken. Sinds afgelopen jaar heeft deze bloem een speciaal plekje in mijn hart.
Na een aantal uurtjes slenteren gaf mijn rug/heup aan dat het weer voldoende geweest was en hebben we er een punt achter gezet. We zullen vast nog eens de Keukenhof bezoeken, maar dan wel wat eerder in het seizoen, bijvoorbeeld in de eerste week van mei.
Nou vakantieman.... we hebben genoten!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten