Feel like a champion!

YES!! Ik heb het weer gedaan.... ben trots op mezelf. Na vijf maanden is het me vandaag weer gelukt om te hardlopen/joggen. Na een opwarming van 30 minuten stevig wandelen, heb ik mijn stoute (ren-)schoenen aangetrokken en heb ik het weer geprobeerd. Slechts 20 minuten, gecombineerd wandelen en hardlopen.... Ik weet een pro lacht erom; voor mij was het echter een eerste mijlpaal.

Helemaal pijnloos ging het helaas niet, maar door wat meer op mijn houding te letten en niet meteen te hard van stapel te gaan, is het me wel gelukt.

Eenmaal thuis, voelde ik me net Rocky...

En daar doe ik het voor... het gevoel jezelf te overwinnen. En in het proces van overwinnen geniet ik van de wereld om me heen. De wind in mijn gezicht, de zon op mijn huid, de kleine eendjes in de sloot, de bloeiende bomen en de natuur die op dit moment weer groen wordt.Vooral dat laatste... dat vind ik niet terug in de sportschool.

Ik krijg het niet kado - mijn overgewicht belemmert me. Probeer maar eens te lopen met een extra 20 kilo aardappels in een rugtas. Het is zwaar....Voordat ik op pad ga is er ook die geestelijke belemmering; ik ben namelijk bang om mensen tegen te komen die opmerkingen zullen maken. Het is pijnlijk... want echt, het gebeurt. Al ben ik ook mensen tegengekomen, die respect hebben, juist omdat je goed bezig bent, en dit ook durven te zeggen tegen je. Tegenwoordig neem ik mijn Ipod mee en ik ben zo met mijn eigen ritme bezig, dat ik andere mensen niet hoor. Ik knik vriendelijk gedag en loop ze voorbij...

Vandaag had ik ook een afspraakje met mijn homeopaat, Cees Verburg. Hij is in het afgelopen jaar mijn steun en toeverlaat geweest. Mijn rug- en heupklachten kwamen terloops ter sprake en Cees gaf mij vandaag een middel mee. Een paardenmiddel... letterlijk en figuurlijk... hij heeft dit middel, in het verleden, ook ter genezing van paarden gebruikt. Na vijf maanden reguliere geneeskunde, probeer ik graag Cees' middel uit en  hoop ik over een poos volop te kunnen rennen.... (to be continued).