donderdag 3 mei 2012

Als je haar maar goed zit..

In de afgelopen jaren heb ik kapitalen uitgegeven aan de kapper. Om de vier weken liet ik het wassen, knippen, highlights verven en regelmatig een andere kleur. Ik ging van kort, naar middellang, naar heel lang en vice versa.

Ook was ik overal voor in. Ik heb met zwart en aubergine haar rondgelopen, met bruin, blond en na een mislukte permanent (plus verf; slechte combinatie!) was mijn haar oranje en liep ik rond met een krullenbol. Dat dit geen succes was, bleek wel uit de reactie van een vriend van mijn zoon, die mekkerend (beeeehhh!) aan mij voorbij liep!

Mijn hoofdhuid heeft er onder te lijden gehad. Dit was een van de redenen waardoor ik de beslissing nam om mijn haar een poosje niet meer te verven. Maar wat schetste mijn verbazing, toen onder die lagen verf een grijs/wit koppie zat. De voorkant van mijn schedel bevat spier- en spierwit haar en de achterkant is grijs gepeperd.

Nu mijn haar dus grijs naturel is, krijg ik verschillende reacties. De een vindt dat ik een zachter uiterlijk gekregen heb en vind  dus het grijze haar geweldig. Terwijl de ander vindt dat grijs haar toch wel heel erg oud maakt. Hubbie is tactvol, maar ik ken hem zo goed, dat ik eigenlijk wel weet dat hij mij maar een grijze muis vindt.Hij zegt het niet.... tenminste niet met zoveel woorden! Al weet ik nog steeds niet of hij het grijze haar niet leuk vind of mijn korte koppie. Hij houdt wel van wat langer haar.

Ikzelf ben er nog niet over uit. Aan de ene kant ben ik tevreden met het feit dat ik nu 'natuurlijk' van kleur ben. Dit ben ik! Aan de andere kant voel ik me nog zo jong om al grijs rond te lopen....
Ik weet het dus nog niet.

Vandaag ging ik weer voor een knipbeurt naar de kapper. Een vlotte dame bekeek, samen met mij, naar de mogelijkheden van mijn kapsel en ze maakte daarbij de opmerking dat een kleurspoeling toch ook niet verkeerd zou zijn. Een frisse teint, dat zou mijn gezicht, mijn uiterlijk wel wat ophalen! Wat spannender ook.
Ik twijfelde.... zal ik dan toch? Ik wilde er nog even over denken... Het heeft mij namelijk maanden gekost om de kleur uit mijn haar te krijgen.

Terwijl de blonde, jonge vrouw, mij knipte vertelde ze me dat ze gevraagd was als model voor een vriendin, die haar haardos onder handen zou nemen. 'Waarschijnlijk heb ik de volgende keer een heel ander kapsel', vertelde ze enthousiast. Haar haar was halflang en ik vroeg me af of zij het ook kort wilde laten knippen.
- 'O ja, wat gaat je doen met je haar?'
Van haar antwoord viel ik haast stijl achterover.Nou brak toch mijn klomp.
Want niet alleen vertelde ze over het model, maar ook over de kleur.
- 'En voor welke kleur heb jij gekozen?', vroeg ik haar.
En zonder blikken of blozen zei ze: 'Nou grijs!'

En mijn haar was niet spannend genoeg?


Geen opmerkingen: