dinsdag 15 mei 2012

Genoeg kookboeken, maar koken? Ho maar....!

Alsof ik nog niet genoeg kookboeken heb.... ! Ik heb er vandaag weer een paar aangeschaft. Zo af en toe loop ik een tweedehands winkel binnen en bekijk alle prullaria die er staan. Soms kom ik aparte of mooie dingen tegen voor een paar cent. Het idee dat ik iets unieks gevonden heb voor een habbekrats, daar kan ik heel blij van worden! De afdeling waar ik altijd scoor, is de afdeling 'boeken'. Vooral opbouwende boeken en kookboeken hebben mijn voorkeur.

Vandaag vond ik een kookboek met alleen maar vis-recepten. Aangezien we bewuster eten, is vis toegevoegd aan ons wekelijks menu. Ik heb alleen een probleem, want ik heb geen idee hoe je vis lekker kunt klaarmaken. Kabeljauw en zalm lukt me nog wel, maar zodra een vis nog vinnen en ogen heeft, laat ik 'm al gauw liggen. Met mijn nieuwe kookboek ga ik een nieuwe uitdaging aan.Al weet ik zeker dat ik een theedoek over de oogjes van de vis zal leggen, als ik zijn kop eraf snij!

Wat ik ook vond is een kookboek dat alleen maar chocolade-recepten kent. Chocolade toetjes, koekjes, dranken, taarten, bonbons... Noem het maar op, het staat er in. Ik weet het, ik weet het...... dit boek had ik beter kunnen laten liggen. De recepten zijn calorierijk en dat is nou net niet waar ik me op focus. Maar het boek zag er zo verleidelijk uit! Het is een pronkstuk in mijn kast..

Nou zou je verwachten dat ik een chefkok-waardige maaltijden zou kunnen bereiden, met zoveel kookboeken en recepten in mijn kast, maar zoals de titel al aangeeft: niets is minder waar. Hoewel ik koken steeds leuker ga vinden, zijn de resultaten helaas niet altijd om naar huis te schrijven. Ik ben niet zo handig met potten en pannen.

Voor vandaag had ik een lekker recept opgezocht dat klaargemaakt werd in een slowcooker (*). Gevulde aubergines, die deels gaar gestoomd werden. Heel simpel, maar erg lekker. Ware het niet dat ik een van de aubergine-helften in het water liet vallen (de aubergine was zo gaar, dat hij pardoes van mijn opscheplepel gleed). Ik had even de neiging om hubbie ervan te overtuigen dat we vandaag 'aubergine-soep' aten, maar aangezien de andere drie helften wel goed op het bord terecht gekomen waren, heb ik daar toch maar vanaf gezien!

In de 13 jaar huwelijk met hubbie, hebben we regelmatig samen achter het fornuis gestaan. Dat wil zeggen, ik bereidde de maaltijd, hubbie roerde in de pannen. Vervolgens, bereidde ik nog steeds de maaltijd, maar hubbie sneed de groenten. En tot slot, kies ik de maaltijd en hubbie bereid 'm....... De ideale situatie!!

Hubbie is veel geduldiger, veel efficienter en het gekke is dat hij zelden of nooit een kijkje neemt in de AL die kookboeken. Hij is gewoon een natuurtalent.


(*) Een slowcooker is een geweldige (elektrische) pan. Je bereidt de maaltijd voor en het eten gaart heel langzaam in de pan, zonder dat je er zelf bij hoeft te blijven. Ik durf zelfs de deur uit te lopen, zonder dat ik bang hoef te zijn dat er iets met mijn eten gebeurt.Als het eten gaar is, dan houdt de pan de maaltijd voor een uur lang warm. Omdat het eten langzaam gaart, trekken de kruiden er goed in, waardoor je een smakelijke maaltijd mag verwachten.





Geen opmerkingen: