zaterdag 30 juni 2012

Een warme douche voor...



Er waren tijden dat mijn koffer zwaar was van boeken die ik graag wilde lezen tijdens mijn vakantie. Sinds de aanschaf van een E-reader is mijn koffer nog steeds zwaar, maar nu is deze beladen met extra schoenen (ben ik gek op) en extra kleding in plaats van boeken. Op mijn E-reader kunnen wel honderden boeken, dus altijd ruim de keus.

Ik heb mijn E-reader al voor jaren en overal waar ik ga, neem ik hem mee. Ik lees mijn boeken in de wachtkamer van een arts of op elk moment als ik 'in de wacht gezet wordt'. Ideaal....

Voor de echte techneuten onder ons, is dit speeltje 'oud nieuws', want inmiddels zijn er tablets en is lezen op je GSM ook een hele goede optie. Deze nieuwste items hebben mijn aandacht, maar ik ben nog niet overstag gegaan. Een E-reader kan ik lekker makkelijk in mijn tas kan stoppen. En omdat ik echt alleen maar kan lezen op dit model en ik dus niet afgeleid word door emails of internetopties, aangezien die mogelijkheid er gewoon niet op zit, is dit speeltje voor mij perfect.

Toen we door een Duits stadje liepen en we tegen een prachtige aanbieding aanliepen van een E-reader, ging mijn vriendin's man, direct overstag. Hij houdt van lezen en leest met gemak een boek in een, hooguit twee dagen uit. Voor hem geldt dus ook dat er in principe een hele koffer gevuld zou kunnen worden met boeken.

Aangezien hij geen behoefte heeft aan alle nieuwste snufjes, kocht hij de E-reader. Ik beloofde hem te helpen met het toevoegen van Nederlandse ebooks, zodra we weer in ons vakantiehuis zouden zijn en aangezien het een Duitstalige E-reader was, haalde ik de Duitse fragmenten van de E-reader af. Met het grootste gemak... Een te groot gemak... overmoedig zelfs. En tja, toen ging het mis.... Blijkbaar een bestandje te veel gewist en absoluut niet meer terug te halen. Balen!!

Het heeft me een zaterdagavond gekost en meer, maar midden in de natuur, met een internetverbinding uit het jaar nul, kom je niet ver. Ik voelde me verantwoordelijk, aangezien ik een gloednieuwe E-reader naar de haaien geholpen had. Maar noch mijn zweet, noch mijn bloed en zeker geen tranen konden weer leven wekken in het toestel. 

En zo veranderde ik van vrijwillige hulpverlener tot op een blaren zittende, geïrriteerde, falende, vrouw. En om eerlijk te zijn, voelde ik spijt vanuit de puntjes van mijn tenen dat ik aangeboden had om de E-reader te ver-Holland-sen.

Uiteindelijk is het wel goed gekomen, want na een gebrekkige uitleg in de winkel , werd het toestel toch aanvaard en kreeg mijn vriendin's man gewoon een nieuwe. Als dat geen warme douche verdient...! 

Geen opmerkingen: