Het begon zo goed, begin mei. Kleine, groene stengels staken de kop op boven de bruine aarde. Je zag ze letterlijk groeien, met de dag, met centimeters tegelijk. Een mooi gezicht... En het waren er weer meer dan vorig jaar.
In een paar weken tijd zag je knoppen verschijnen. De zon voorzag het groen van voldoende warmte en licht. Ik verheugde me op het uitkomen van de knoppen. Mooie, roze pioenrozen, had ik in het vooruitzicht.
De regen van de laatste week heeft de stengels doen buigen en de knoppen zijn wel opengebroken, maar nattigheid is iets wat ze niet echt prettig vinden. Dan is hen een kort leven beschoren.
Na ons avondeten kon ik het niet meer aanzien. Na de zoveelste regenbui van vandaag, hadden de takken een dieptepunt bereikt. Ik wist dat ik 'ergens' een grote vaas had staan, stoffig weliswaar, maar groot genoeg om wat pioenrozen te kunnen bergen.
En daar staan ze dan, midden in mijn huiskamer! Ik kan zien dat ze me dankbaar zijn, want in nog geen uur tijd zijn ze rechtop gaan staan en laten ze fier hun hartje zien. Bloemen die dreigden te verzuipen buiten, laten nu, uit alle macht zien, hoe mooi ze zijn en wat ze waard zijn.
Na een dag van boodschappen, stoffen, zuigen, soppen en dweilen is het goed relaxen, met zo'n prachtig uitzicht!
Ik geniet!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten