Weet je hoe het er aan toe gaat als je een pyama-party organiseert voor jonge meisjes in de leeftijd tussen 9 en 13 jaar? Kijk maar even bij mij binnen......
Nadat ik mijn to-do-lijst afgewerkt had en hubbie en ik snel wat gegeten hadden, haalde ik de meiden op. Wat nerveus en wat giechelig stapten ze in mijn auto. Onderweg vertelden ze over school, proefwerken, cijfers en de plannen voor het komende weekend.
Eenmaal bij mijn huis gearriveerd werden de bontgekleurde pyama's aangetrokken, maar voordat het zover was, hadden de meisjes mijn make-up-spullen, mijn fohn, maar krultang en mijn parfum ontdekt. Het duurde even voordat alle meisjes omgekleed weer beneden waren, waar thee en iets lekkers op hen wachtten. En terwijl ze smulden van een grote muffin, werden de parfum-monstertjes eerlijk verdeeld. De een hield van mooie kleuren en de ander van frisse, niet al te zware geurtjes.
Een voor een kropen ze onder de zonnebank, terwijl de resterende meisjes hun nagels lakten. Een voor een maakten ze er een kunstwerk van. Toen, per ongeluk, een scheutje nagellakremover over de vloer ging, zag ik een beteuterd gezichtje, maar dat kleine incident mocht de pret niet drukken.
Inmiddels wees de klok 21.30 uur aan en haalden hubbie en ik het grote tweepersoons luchtbed naar beneden. Toen dit eenmaal opgepompt was, doken de meiden er met hun slaapzak en kussens op. Een grote knuffel werd over en weer gegooid en uiteraard was dit de uitnodiging tot een kussengevecht. De buren waren vast blij met ons!!
Tijd voor wat rust. Al liggend in hun geïmproviseerde luie stoelen keken ze, in de ene hand limonade en de andere hand chips en andere lekkere dingen, naar een DVD en de rust was wedergekeerd.
Om middernacht vond ik het welletjes en maanden we de meiden tot slapen... Maar meiden zouden geen meiden zijn, als er eerst nog over van alles en nog wat gekletst werd en.... gegiecheld!
Uiteindelijk vielen ze in slaap.... tanden poetsen was er niet bij. Dat hebben we voor een keer door de vingers gezien.
Een kleine acht uur later, verschenen er wat slaperige koppies, in hun pyama, aan de ontbijttafel. Stilletjes, wat bleekjes en hun haren kris-kras langs hun oren. Na de eerste slokjes yoghurtdrank, kwamen hun tongen weer los en was het weer druk en levendig in mijn huis.
Voordat ze weer naar huis gingen, werd er nog aandacht besteed aan het vlechten van hun haar en gebruikten ze verschillende haarproducten - allemaal door elkaar.
Ach, wat maakt het uit! De ladies hebben het naar hun zin en daar geniet ik van. Nu ze terug zijn bij hun eigen ouders, is het stil in huis. Wat resteert zijn de sporen die ze hebben achtergelaten: In een hoek vind ik een vestje en op een klein bijzettafeltje vind ik een ring....
Echte dames in de dop!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten