maandag 30 april 2012

Bambie


Vanochtend, net over 5.00 uur, werd ik gewekt door helder daglicht. Ik kon niet meer in mijn bed blijven liggen. Voelde me uitgeslapen en ben zachtjes, zonder de anderen wakker te maken, met mijn pyama nog aan (en een warm vest), naar buiten gelopen.

Tegenover ons vakantiehuisje staat een bankje dat uitkijkt over een weiland, een beboste heuvel en daarvoor een klein dal. Hoewel het nog redelijk bewolkt leek te zijn, zag ik hoe de zon zich uitrekte en zocht naar open plekjes waardoor de zonnestralen de aarde konden bereiken.

Het was doodstil buiten. Slechts een wandelaar met een hond liep voorbij. Een ekster, boven mijn hoofd, driftig  op zoek naar zijn ochtendmaal, boorde vliegensvlug met zijn snavel door de boomschors heen. Merels zongen een ochtendlied en in de verte hoorde ik de laatste groet van een uil, voordat deze zijn 'nest' ofwel bedje weer opzocht. De wind, die in de afgelopen dagen altijd aanwezig was, was blijkbaar nog in slaap, want nog geen zuchtje voelde of hoorde ik. Het dauw op de halflange grassprieten leken parels.. Dit zijn voor mij DE momenten om even dankbaar stil te staan bij wat de natuur ons geeft. En met mijn ogen dicht sprak ik met de Schepper van dit al. En alsof bovengenoemde niet genoeg was, zag ik, toen ik mijn ogen weer opende een groep hertjes. In eerste instantie bleven ze doodstil staan. Ik vermoed dat zij mij waarnamen en mijn reactie afwachtten. Ik bleef doodstil zitten en keek met belangstelling naar hun volgende stappen. 

Toen ze naar het open veld liepen, zag ik dat het ene reetje groter was dan de andere twee. Mama-hert nam haar twee kleintjes uit ontbijten! Wat een machtig gezicht, voor een stadsmens als ik. Ik kon er uren naar kijken! Vergat compleet dat mijn vriendin, die ook uit bed gekomen was en mij buiten gevonden had, een beker thee voor mij had. 

Ik heb zeker een uur zitten kijken naar de kleine Bambies. Niet dat er veel gebeurde, maar ik kon mijn ogen niet van ze afhouden. 

Om zo de dag te beginnen.... echt, mijn dag kon niet meer stuk. 




Geen opmerkingen: