In het boek ‘Mannen komen van Mars, vrouwen komen van
Venus’, legt de schrijver John Gray uit dat
als mannen problemen hebben, zij zich in hun grot terug trekken. Niets meer
zeggen, geen aandacht hebben voor andere zaken en pas weer uit hun hol komen,
als ze een oplossing voor hun probleem bedacht hebben of als het probleem
opgelost is. Vrouwen zijn anders, volgens John Gray. Vrouwen zoeken een andere
vrouw op, met wie ze denken een vertrouwensrelatie te hebben en met haar zal
zij blijven praten over van alles en nog wat. Een oplossing hoeft niet perse
aangedragen te worden. Het gaat niet om de oplossing, het gaat om het
praten…. Vrouwen moeten altijd praten.
Het is echt zo… als hubbie’s hoofd gevuld is met een probleem,
dan wordt hij stiller. Als ik hem vraag of hem iets scheelt, krijg ik steevast
een ontkennend antwoord – als ik al een antwoord krijg. Als intuïtieve vrouw
ben ik overtuigd dat er iets mis is, want dat voel ik, dat merk ik aan zijn
reacties. Hij raakt geïrriteerd als ik door blijf vragen; dat moet ik dus zeker
niet doen. Het is maar net dat ik ervan overtuigd ben dat je je probleem kunt
oplossen door er over te praten. Maar nee, hubbie kruipt het liefst achter de
TV (ofwel in zijn grot). Afstandsbediening in zijn rechterhand en zijn
linkerhand gevouwen onder zijn kin. En pas een week of wat later hoor ik terloops
wat hem al die weken heeft bezig gehouden en stel ik hem de vraag: ‘Waarom heb
je dit niet eerder met mij gedeeld?’
Is mijn hoofd gevuld met een probleem, dan gebeuren er twee
dingen. Of manlief zegt helemaal niets en geeft mij de gelegenheid om naar mijn
grot, mijn hol te vertrekken. Wat ik helemaal niet wil!! En mocht ik een
gesprek met hem aangaan over wat mij dwars zit, dan heeft hij onmiddellijk de
neiging om pasklare oplossingen aan te reiken voor mijn probleem. Wat ik ook
niet wil!! Al wat ik wil is dat hij naar mij luistert en praat… Maar ja, praten is niet echt zijn ding.
Vandaag werd dit weer eens te meer duidelijk. Al lopende met
een vriendin, inmiddels een vertrouwenspersoon, komen automatisch zaken aan bod
die zich afspelen in mijn en in haar hoofd. Er gebeuren twee dingen… of we
luisteren… of we praten… We praten soms voor uren en zonder een pasklare
oplossing voor ons eventuele probleem voelen we ons gehoord en tevreden als het
gesprek beëindigd wordt. Het geeft lucht, dat praten…
Inmiddels ben ik wat wijzer geworden.. als hubbie een
probleem heeft, wat ik intuïtief aanvoel, dan reik ik hem de afstandsbediening
aan en zet wat lekkers bij hem neer (dat doet het altijd goed!) en laat hem in
zijn eigen grot even bijkomen. En als hij na twee weken verteld wat hem dwars
zat en hoe hij zijn zaakjes op orde heeft gebracht, dan knik ik maar eens even
en vertel hem dat ik twee weken lang met mijn vriendin gesproken heb over het
feit dat hij niet praatte. En al pratende met mijn vriendin kon ik, vrouw van Venus, waken bij
zijn grot in alle stilte, totdat hij, man van Mars, weer de behoefte voelde om met mij te
spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten