maandag 13 augustus 2012

Met de neus in de boter


Ze wordt oud, onze Poekie. Over een poosje wordt ze al 15 jaar. Ze mist al wat kiezen en haar vacht is lang niet meer wat het ooit geweest is. Van haar volle vacht is maar weinig over. Ze wordt ook grijs en haar vacht voelt stug. Springen op het aanrecht is er niet meer bij, maar via de luie stoel, weet ze nog steeds hoe ze, heel ondeugend, de eettafel kan bereiken. Ze weet dat ik er een hekel aan heb als ze dat doet, maar zoals al sinds lang ' ge-label-ed', voldoet ook zij aan de karaktereigenschap 'eigenwijs' en het lijkt het alsof je haar niets meer kunt leren.

En onze Poek is zoooo dol op melkproducten. Het punt is, dat ze deze dus echt niet mag hebben. Zodra ze melk drinkt, dan zijn haar darmpjes vreselijk van slag en betaalt niet alleen zij de prijs, maar wij ook....

We vragen ons af wat er met haar aan de hand is, want sinds geruime tijd lijkt het alsof ze alleen maar magerder wordt en de hele dag zoekt ze naar alles wat eetbaar is. Zelfs groenten en fruit zijn niet meer veilig voor haar. En dat terwijl er de hele dag brokken voor haar klaar staan en die ze OOK netjes op eet. Alles wat vloeibaar en alles wat in haar zicht is, dat is van haar. Bij het laatste onderzoek bij de dierenarts heeft hij niets bijzonders kunnen vinden. We staan voor een raadsel. 

Gelukkig blijft ze wel actief. De vlinders en bijtjes die op onze vlinderstruik afkomen worden nauwlettend door haar in de gaten gehouden en soms neemt ze een sprint, een sprong en klapt ze met beide pootjes in de lucht en voordat je het weet zit er zo'n bont gekleurde vlinder in haar bek. En muizen, daar worden we regelmatig op getrakteerd. Trots laat ze haar prooi aan mijn voeten vallen en gaat ze er vanuit dat ik haar koppie aai en een belonend klopje geef.

En ondanks haar ouderdom is ze nog steeds alert en snel. Vandaag dekte ik de tafel en in de twee tellen dat ik me omdraaide om naar de keuken te lopen, zag zij haar kans waar en vond ik haar met de neus in de boter. Voordat ze het hazepad koos, keek ze me nog even heel trots aan. Jaaaah, ze mag dan wel haar haar verliezen, maar haar streken.....???

Geen opmerkingen: