Mijn moeder maakte haar kleding altijd zelf. Vanwege haar overgewicht was het niet makkelijk om leuke kleding in de winkel te vinden. Ze was erg handig met haar naaimachine en maakte in een handomdraai jurken, rokken en soms blouses voor zichzelf en dat vaak voor een prikkie.
Haar plezier in naaien maakte dat ze altijd op zoek was naar leuke stofjes. Elke week fietste ze naar de markt (toen ze wat ouder werd, werd ze door pa gebracht met de auto) om daar haar slag te slaan. En niet alleen de stoffenkraam werd met een bezoek vereerd. Eer ze naar huis ging, was haar tas volgeladen met producten van de markt. Kaas, fruit, groenten en ditjes en datjes.
Soms ging ik, op haar verzoek, met haar mee naar de markt. Maar echt leuk vinden deed ik het niet. Niet alleen, sleurde ze me van kraam tot kraam, maar alles wat ze kocht belandde uiteindelijk in mijn armen. Met mijn fiets vol beladen reden we dan naar huis, waar we bij een kop koffie/thee wat lekkers verorberden, uiteraard ook meegebracht van de markt.
Ik ben niet helemaal zoals mijn moeder. Ik struin niet wekelijks de markt af, maar zo af en toe haal ik mijn boodschappen van de markt. Ik vind het dan heerlijk om, net als mijn moeder, van kraampje tot kraampje te lopen. Zoekend naar aanbiedingen en/of aparte dingen. En al te vaak kom ik thuis met dingen die ik eigenlijk niet echt nodig had. Maar het gebeurt ook dat ik nou net dat ene item vond dat ik in de winkels niet meer kon krijgen.
Het heeft wel wat die markt. Vooral als het weer wat zonnig is. Dan blijken de mensen geen haast te hebben en is het haast gezellig - zo onder elkaar. De marktkoopmannen doen hun best om je te lokken.
Bij de kaasboer mag je dit proeven en bij de groenteman krijg je een onsje extra, op kosten van de zaak. De Goudse wafels ruiken lekker, maar ik sla ze toch maar liever af deze keer. Bij de visboer is het druk... ah, de nieuwe haring neemt gretig aftrek. Nog een paar sokken voor mijn hubbie en dan is het tijd om naar huis te gaan.
En in het voorbij lopen van de stoffenkraam, dacht ik even aan haar en hoorde ik het zoemen van haar naaimachine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten