Soms is het leven zo onvoorspelbaar. Onverwachte momenten, onverwachte uitspraken die je leven kleur geven. In mijn geval waren het woorden van F., die mij inspireerden en mij nieuwe gedachten gaven met betrekking tot mijn toekomst. Een toekomst die tot op heden zo onzeker leek.
Binnen afzienbare tijd zal mijn uitkering stoppen en het vooruitzicht te leven van slechts een inkomen doet me huiveren. We bezuinigen... en dat bezuinigen zal nog drastischer moeten, willen we uit de schulden blijven.
Het vinden van een nieuwe baan is niet erg makkelijk in deze tijd. Ik ben een vrouw van 50. Voor veel werkgevers te oud - al durven ze dat niet in je gezicht te zeggen. Meestal hoor je dat je niet past binnen het team........ Afgezien van het dit alles is het feit dat ik gekampt heb met depressies in het verleden voor een eventuele nieuwe werkgever niet erg aantrekkelijk. Ik ben me daarvan bewust. Diep in mijn hart wil ik ook geen werknemer meer zijn en hoop ik een andere bron van inkomsten te vinden.
Vandaag belde ik haar om te vragen hoe het met haar ging. Ze is net geopereerd aan een nekhernia en de ziekte MS maakt het leven voor haar niet bepaald erg makkelijk. Ze kan niet meer werken en ze leeft van een minimaal inkomen. Haar oude computer heeft het bijna begeven, maar er is geen geld voor een nieuwe. Ik zou haar graag willen helpen, maar ik heb nog niet bedacht hoe.
Voordat ik het wist praatte ze niet meer over zichzelf, maar was haar focus op mij gericht. Hoewel we in en uit elkaars leven gelopen zijn in de afgelopen veertig jaar en ik eigenlijk niet verwachtte dat zij mij goed kende, waren het haar inzichten die mij tot denken stemden. Ze sprak over mijn depressies als een leerschool, een grote verandering, die ik nodig heb om een volgende stap te kunnen nemen. Iedere keer als ik met haar praat krijgen woorden kleuren en zie ik beelden. In dit geval zie ik een kolkende rivier, met grote 'stepstones' die ik ga nemen om het pad aan de overkant te bereiken. De overkant is voor mij nieuw en kleurrijk.... heel uitnodigend. Wat mij tegenhoudt is het kolkende, koude water. Ik weet dat als ik mijn evenwicht niet weet te bewaren dat ik in het water val en meegevoerd wordt naar een richting die ik niet fijn vind. Ik hou niet van water en zeker niet als het zo koud is.
De overkant is weliswaar uitnodigend, maar het is ook nieuw, onbekend terrein. Uitnodigend omdat dit de plek is waar ik die dingen kan doen die mij gelukkig maken. Het pad is gemaakt van 'passie'. Passie die ik vind in schrijven en passie voor mijn studie, c.q. counseling. Ik vroeg mij af ik mijn passies niet kan combineren of kan gebruiken ten behoeve van een zelfstandige bron van inkomsten.
Zoals ik al schreef inspireerde F. mij met haar gedachten. Na ons gesprek heb ik een enquete samengesteld. Een enquete die ik kan gebruiken voor mijn portfolio en naar gelang welke antwoorden ik terug mag ontvangen, zullen zij mij verder helpen bij mijn toekomstplannen.
Heeft u overgewicht of bent u obese? Zo ja, wilt u dan de tijd nemen om tien vragen te beantwoorden. Het is een anonieme enquete. Ik kan u op geen enkele manier benaderen. Mocht u toch graag een bericht willen achterlaten, doe dat dan op mijn emailadres: annelise777@gmail.com.
Alvast bedankt!!
Link enquete
1 opmerking:
Heeft je vriendin al eens gedacht aan een Chromebook of Chromebox? Die zijn een heel stuk goedkoper. Afhankelijk van wat ze ermee doet kan dat voor haar wellicht een alternatief zijn.
Een reactie posten