Voor een dag een 'Belieber'

Wat was ze zenuwachtig! Ze kon het nauwelijks geloven.... vandaag was haar grote dag. Ze ging hem zien en wel op een paar honderd meter afstand. Ze is twaalf en helemaal in de ban van Justin Bieber.

In augustus 2012 werd ik gebeld door mijn nichtje. Over het algemeen richt haar moeder zich tot mij, maar deze keer sprak ze zelf met mij. Of ik zin had om met haar naar het Justin Bieber-concert te gaan dat in april 2012 zou gaan plaatsvinden. Uhhh... een uitzonderlijk verzoek, maar het idee om iets leuks met mijn jongste nichtje te kunnen gaan doen, sprak mij wel aan. Ik was net met mijn hubbie naar het concert van James Blunt geweest en dat was goed bevallen. Ik vergat hierbij dat een Justin Bieber van een heel ander hysterie-caliber is dan James Blunt. En dat..... heb ik geweten!!

We waren nog maar net aangekomen in Arnhem, toen de bussen arriveerden waarvan vermeend werd dat de ster van de avond zich daarin kon bevinden. In een mum van tijd vulde het plein zich met gillende meisjes, die de bussen volgden. En voordat ik het door had, stond ik alleen... mijn nichtje opgeslokt door de massa. Nichtje en ik hadden van te voren afgesproken waar we elkaar konden vinden voor het geval dat ik we elkaar kwijt zouden raken en na een kleine 20 minuten vonden we elkaar dan ook weer terug. Om ons heen meisjes, bleek van opwinding; ze hadden 'de hand van Justin Bieber gezien!'.

Om de rest van de middag wat sneller door te komen, liepen we naar het winkelcentrum Kronenburg, waar we overal waar we keken, fans tegenkwamen. Merchandise had prima zaken gedaan, want overal zag je meisjes met Justin Biebers' Believe-tour-t-shirts.

Uiteindelijk is het dan zover... na een uur wachten mochten we dan eindelijk naar binnen. Maar in de concertzaal worden we geconfronteerd met dubbel verkochte kaartjes. Een moeder en dochter hadden dezelfde kaartjes als de onze. En zij bleken niet de enige. Links, rechts, zien we mensen met hetzelfde probleem. Blijkbaar wordt het probleem opgelost, want we zien moeder en dochter niet meer terug. Voor ons kan het feest beginnen.

Terwijl we wachten zien we o.a. Danny de Munk voorbij lopen en als er wat fans naar Danny roepen, vraagt mijn nichtje 'Wie is Danny?'...  Ik besef in welk jaar ik geboren werd.

Na lang wachten leek ik er even wat te gebeuren. Een kort voorprogramma (te kort naar mijn idee)... wachten.... een DJ die de zaal weet op te warmen..... en dan weer wachten... en wachten.... en wachten... tot er even voor 22.00 uur wordt afgeteld en daar is hij dan! De enige echte.... Hij vliegt de concertzaal binnen als een engel. De ogen van mijn nichtje stralen!

Foto: Gelderlander

Nichtje danst, zingt, klapt en springt.... en ik maak foto's, ik film en kijk naar haar. Ja, haar enthousiasme, haar liefde voor haar idool is mij niet onbekend. Eens... heel lang geleden, in een andere tijd, op een andere plaats, droomde ik ook. Ik kan me goed verplaatsen in haar en ik glimlach als ik haar rode wangen en haar glanzende ogen zie. 

Anderhalf uur lang zijn de fans in de ban van de ster op het podium. Alle bekende songs komen voorbij en als Justin in een open cabine boven het podium draait en daarbij zichzelf filmt... ben ik ervan overtuigd dat mijn trommelvliezen spontaan scheuren. 

'Where would I be if you didn't believe...' klinkt er door de boxen en overal rijzen A-4-tjes boven de hoofden van de fans. Zij zwaaien in de hoop Justin gerust te kunnen stellen, want ze geloven echt in hem.

En als dan de muziek stopt en aan het zingen, dansen, springen een einde komt, ga ik met een nog in trance, stil meisje naar huis. Zoveel als ze vertelde op de heenweg, zo stil is ze nu. Wat een ervaring voor haar! 

Ik kwam uiteindelijk pas om 03.00 uur in de ochtend thuis aan. De batterijen van mijn fototoestel en mobiel leeg, mijn oren nog steeds piepend, mijn voeten pijnlijk van het lange staan en mijn portemonnaie weer een stuk lichter. Maar het was de moeite waard om mijn nichtje zo te zien genieten! Voor haar wilde ik wel voor een dag een 'Belieber' zijn.