Dit jaren waren hubbie en ik alleen op eerste paasdag. De brunch was erg rustig. Geen kinderstemmen, geen tikkende eieren om me heen. Ons gezin kende de traditie om met Pasen onze krachten te meten door elkaars eieren te laten sneuvelen door middel van 'tietschen'... een traditie die ik van thuis heb meegekregen. Tietschen doe je door een gekookt ei in je hand te nemen en de tegenpartij mag met zijn/haar ei tegen dat van jou aanslaan. Het ei dat niet breekt is de uiteindelijke winnaar. Uiteraard hebben hubbie en ik ook met elkaar ge-tietscht, maar de lol is er gauw af als je iedere keer weer de winnaar bent. Geen kapot ei, betekent dan ook, geen ei op je brood...
Zo winters als dat het gisteren was, zo'n lente-gevoel geeft de zon je vandaag. Ik voel me net een jong veulen of een rund dat lang op stal gestaan heeft.... ik wil naar buiten!! Ik heb mijn vriendin in Spijkenisse gebeld en haar verteld dat we er vanmiddag aankomen. Samen zullen we een strandwandeling gaan maken. De eerste van velen... (hoop ik).
Wintertijd heeft voor mij een zekere charme. Kaarsjes aan in huis, warme chocomel, een deken op de bank en een elektrische deken in mijn bed. De warme sokken vooraan in mijn la en poezen die gezelschap zoeken, of zal ik zeggen dat ze warmte zoeken..
Maar nu het zonnetje weer in aantocht is, gaan de deuren open. Zowel in huis als ook in mijn hoofd. Er is weer licht, er is weer meer ruimte. Het lijkt of mijn lichaam en geest wakker wordt, zich uitstrekken en volop weer aan het werk gaan.
Heerlijk deze tijd van het jaar.... Deze week maar weer eens snel de tuin opruimen en aankleden. Ik kan niet wachten..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten